Pajęczaki

Średniej wielkości brązowy ptasznik, z czarnymi kreskami na odwłoku. Są bardzo aktywnymi ptasznikami, szybkie. W przypadku zagrożenia najczęściej korzystają z możliwości ucieczki. 

Ptasznik ten nazywany jest śnieżnym, ze względu na swoje ubarwienie i wzory na karapaksie. Jest bardzo szybki a dodatkowo bardzo dobrze skacze.

Szarobeżowy odwłok, pokryty brązowymi cętkami. Ptasznik ten lubi kopać podziemne tunele, oplata gniazdo sporą ilością pajęczyny. Posiada „róg” na karapaksie. 

Potocznie zwany ptasznikiem czerwononogim, jest bardzo pięknie ubarwiony, ma słaby jad oraz wyczesuje włoski parzące z odwłoku. Polecany dla początkujących, posiada dokument Cites.

Duży i mocno zbudowany ptasznik, szybki i agresywny. Dorosły osobnik przybiera ciemnobrązowe/czarne barwy.

 Potocznie zwany ptasznikiem czerwonoodwłokowym. Wyczesuje włoski parzące z odwłoka. Jad nie jest groźny dla człowieka.

 Bardzo ładnie ubarwiony pajęczak. Ptasznik ten, posiada słaby jad, szybki. Tworzy niewielkie gniazda z pajęczyny.

Ubarwienie tego ptasznika przypomina ubarwienie tygrysa, stąd tez ptasznik ten nazywany jest tygrysim. Nie jest agresywny, nadaje się dla początkujących. Wyczesuje włoski parzące.

2Silnie jadowity i agresywny ptasznik. Młode zakupują się w podłożu. Posiada długie odnóża, nie wyczesuje włosków parzących z odwłoka. Bardzo szybki. 

Ptasznik pomarańczowokolanowy. Kiedyś nazywana Brachypelma smithi. Naziemny gatunek ptaszniki, posiada włoski parzące. Jeden z najbardziej rozpoznawalnych i najczęściej hodowanych ptaszników. 

Ptasznik ładnie ubarwiony, bardzo dużo pajęczynuje. Nie jest agresywny ale wyczesuje włoski parzące. Młode osobniki wyglądają inaczej niż dorosłe osobniki.

1Ptasznik kędzierzawy. Kiedyś Brahypelma albopilosum. Naziemny gatunek ptasznika, posiada włoski parzące. Posiada karapaks w kolorze brązowym oraz kruczo-czarny odwłok i odnóża. Bujnie porośnięty włoskami.