Ptasznik kędzierzawy. Kiedyś Brahypelma albopilosum Nikaragua. Naziemny gatunek ptasznika, posiada włoski parzące. Posiada karapaks w kolorze brązowym oraz kruczo-czarny odwłok i odnóża. Bujnie porośnięty włoskami. Odmiana „Nicaraguan” odznacza się zwiększonym owłosieniem.
Ptasznik ładnie ubarwiony, bardzo dużo pajęczynuje. Nie jest agresywny ale wyczesuje włoski parzące. Młode osobniki wyglądają inaczej niż dorosłe osobniki.
Ptasznik naziemny. Ciekawie ubarwiony, na odnóżach ma białe paski natomiast karapaks ma szary. Samice rosną większe i masywniejsze. Kiedy jest niezadowolony potrafi być agresywniejszy. Popularny ptasznik w hodowli.
Bardzo ładnie ubarwiony pajęczak. Ptasznik ten, posiada słaby jad, szybki. Tworzy niewielkie gniazda z pajęczyny.
Słabo jadowity i niegroźny dla człowieka ptasznik. Może wyczesywać włoski parzące z odwłoka. Spokojne i polecane dla początkujących.
Ubarwienie tego ptasznika przypomina ubarwienie tygrysa, stąd tez ptasznik ten nazywany jest tygrysim. Nie jest agresywny, nadaje się dla początkujących. Wyczesuje włoski parzące.
Ptasznik pomarańczowokolanowy. Kiedyś nazywana Brachypelma smithi. Naziemny gatunek ptaszniki, posiada włoski parzące. Jeden z najbardziej rozpoznawalnych i najczęściej hodowanych ptaszników.
Ptasznik ładnie ubarwiony, bardzo dużo pajęczynuje. Nie jest agresywny ale wyczesuje włoski parzące. Młode osobniki wyglądają inaczej niż dorosłe osobniki.
Potocznie zwany ptasznikiem czerwonoodwłokowym. Wyczesuje włoski parzące z odwłoka. Jad nie jest groźny dla człowieka.
Ciekawy ptasznik, szybki, posiada silny jad. Nie wyczesuje włosków parzących.