Ptasznik kędzierzawy. Kiedyś Brahypelma albopilosum. Naziemny gatunek ptasznika, posiada włoski parzące. Posiada karapaks w kolorze brązowym oraz kruczo-czarny odwłok i odnóża. Bujnie porośnięty włoskami.
Występowanie: Kostaryka, Brazylia, Wenezuela, Honduras
Biotop: Obszary skaliste, lasy tropikalne
Wielkość: 8 cm
Aktywność: Całodobowa
Oświetlenie: 12h
Temperatura: 27-32°C
Wilgotność: 60-75%
Wielkość terrarium: 30x20x20
Środowisko życia: Naziemny
Hodowla: Pojedynczo
Pokarm: Owady karmowe
Rozmnażanie: Łatwe
Trudność hodowli: Początkujący
Uwagi: CITES
Zdjęcia przykładowe.
Duży i mocno zbudowany ptasznik, szybki i agresywny. Dorosły osobnik przybiera ciemnobrązowe/czarne barwy.
Ciekawy ptasznik, kopiący nory i tunele. Posiada dwie odmiany barwen, classic i gold. Jest mało agresywny, można trzymać go w grupie.
Posiadają włoski parzące, są dość powolne. Polecane dla początkujących. Słaby jad
2Silnie jadowity i agresywny ptasznik. Młode zakupują się w podłożu. Posiada długie odnóża, nie wyczesuje włosków parzących z odwłoka. Bardzo szybki.
Potocznie zwany ptasznikiem czerwonoodwłokowym. Wyczesuje włoski parzące z odwłoka. Jad nie jest groźny dla człowieka.
Szara barwa, pokryta brązowo-czarnymi cętkami. Posiada „róg” na karapaksie. Bardzo agresywne. Nie wyczesuje włosków. Mocno jadowity. Tworzy tunele w podłożu.
Małe ptaszniki zamieszkujące tropikalne lasy Boliwii. Najczęściej za swoje kryjówki wybierają korzenie drzew lub spróchniałe gałęzie. Samice rosną większe i masywniejsze od samców. Gatunek został sklasyfikowany w 2007 roku.