

Szara barwa, pokryta brązowo-czarnymi cętkami. Posiada „róg” na karapaksie. Bardzo agresywne. Nie wyczesuje włosków. Mocno jadowity. Tworzy tunele w podłożu.
Występowanie: Zimbabwe, Mozambik
Biotop: Suche lasy i sawanny
Wielkość: 5-6 cm dc
Aktywność: Nocna
Oświetlenie: 12h
Temperatura: 25-28°C
Wilgotność: 60-70 %
Wielkość terrarium: 30x30x20cm
Środowisko życia: Naziemny
Hodowla: Pojedynczo
Pokarm: Owady karmowe
Rozmnażanie: Łatwe
Trudność hodowli: Zaawansowany
Sprzedaż dotyczy młodych osobników, zdjęcia przykładowe.
Ptasznik nie przejawiający agresji i posiadający słaby jad, lecz jest również bardzo szybki. Rzadko spotykany w hodowlach. Nie jest temperamentny, natomiast potrafi sprawić trudność w hodowli.
Ptasznik olbrzymi, jak sama nazwa wskazuję jest to duży ptasznik może dorastać do 11 cm natomiast w rozstawie odnóży ma aż 25 cm. Popularny ptasznik, często wybierany i polecany na pierwszego. Jest spokojnym ptasznikiem, z reguły nie agresywny, dość powolny. Może wyczesywać włoski parzące.
Ptasznik trynidadzki, raczej spokojny ptasznik. Potrafi skakać oraz wykonywać lot ślizgowy. Zakładają gniazda wysoko w drzewach ale niektóre osobniki zakładaj gniazda u podnóża drzewa przykrywając je podłożem. Nie posiada silnego jadu ale może boleśnie ukąsić, jest do dość szybki.
Słabo jadowity i niegroźny dla człowieka ptasznik. Może wyczesywać włoski parzące z odwłoka. Spokojne i polecane dla początkujących.
Ptasznik panamski nazywany panamską blondynką. Zamieszkuje lasy tropikalne. Buduje gniazda w pęknięciach drzew, często wykorzystuje do tego elementy podłoża.
Ptasznik pomarańczowokolanowy. Kiedyś nazywana Brachypelma smithi. Naziemny gatunek ptaszniki, posiada włoski parzące. Jeden z najbardziej rozpoznawalnych i najczęściej hodowanych ptaszników.
Szarobeżowy odwłok, pokryty brązowymi cętkami. Ptasznik ten lubi kopać podziemne tunele, oplata gniazdo sporą ilością pajęczyny. Posiada „róg” na karapaksie.