Gekon Bavayia geitaina - para

Piękny, mało popularny gekon. Ze względu na swój wygląd, można by go nazwać gekonem płaczącym Nowej Kaledonii. Posiada wszystkie cechy gekonów Nowej Kaledonii (gekon orzęsiony, gargulcowy, omszały, itp.).

Bardzo małej wielkości gekon, zamieszkujący wyspy Afrykańskie. W zależności od występowania różnią się ubarwieniem. Mają szpiczastą głowę oraz długi ogon. Są łatwe w hodowli natomiast ciężko się je rozmnaża w hodowli.

Mały, pustynny rodzaj jaszczurki. Łatwy w hodowli. Są naturalnie łagodnie usposobione i ciekawe. Potrafią wydawać dźwięki, przypominające świergot ptaków. Zamieszkują tereny pustynne, potrafią same wykopać sobie norki. 

Anolis cristatellus to mała jaszczurka, która jest bardzo szybka. Potrafi zmieniać kolory w zależności od temperatury, nastroju oraz pory dnia. Występują w latach tropikalnych wysp Karaibów. Samce są większe. Samice są mniejsze. Na ogonie mają charakterystyczny grzebień. Potrafi być dość agresywny i dobrze zbudowany pomimo swojej niewielkiej wielkości. 

Gekon ten nazywany jest również Gekonem złocistym. Jest pięknie ubarwiony w złocisty kolor. Zamieszkuje drzewa w górskich lasach Wietnamu. Potrafią zmieniać swoją barwę w zależności od swojego nastroju lub od pary dnia. 

Mały popularny gekon, żyje w stadach (zalecane MINIMUM 3 osobniki). W niewoli występują głównie samice, gdyż gekon ten rozmnaża się poprzez partenogenezę. Występuję w różnych odmianach uwarunkowanym występowaniem. Głównie występuje w Azji południowo-wschodniej ale można go również zaobserwować na wyspach bliżej Ameryk np. Haiti. Podczas kłótni między osobnikami wydają dźwięki „czik czik”.

Popularny gekon, posiada charakterystyczne rzęsy nad oczami. Łatwo przyzwyczaja się do człowieka. Występują w różnych odmianach barwnych. Potrafią wspinać się po płaskich powierzchniach. Wystraszone mogą utracić ogon, który już nie odrasta.

Szyba jaszczurka pochodząca z Afryki