Gekon płaczący (Lepidodactylus lugubris)

Piękny, mało popularny gekon. Ze względu na swój wygląd, można by go nazwać gekonem płaczącym Nowej Kaledonii. Posiada wszystkie cechy gekonów Nowej Kaledonii (gekon orzęsiony, gargulcowy, omszały, itp.).

Popularny gekon, posiada charakterystyczne rzęsy nad oczami. Łatwo przyzwyczaja się do człowieka. Występują w różnych odmianach barwnych. Potrafią wspinać się po płaskich powierzchniach. Wystraszone mogą utracić ogon, który już nie odrasta. 

Obszerny opis gatunkowy.

Duży gekon o ciekawym ubarwieniu. W zależności od występowania wyróżniane są trzy kolory, brązowy, oliwkowy, jasno brązowy. Posiada charakterystyczny pasek wzdłuż ciała. Głowa masywna, ewidentnie oddzielona od smukłego ciała. Nie jest bardzo płochliwy ale nie przepada za mocnym światłem. 

Gekon gargulcowy nazywany również uszatym. Nazywany jest tak ze względu na swój wygląd, który przypomina kamienne posągi na zabytkowych pałacach. Jest terytorialny. 

Obszerny opis gatunkowy.

Anolis  to mała jaszczurka, pięknie ubarwiona. Występuje  na Karaibach. Samiec oraz samica różnią się wyglądem, samiec jest jasny z czarnymi kropkami na ciała, samica jest ciemniejsza i mniejsza. Rzadki anolis w Polskich hodowlach.

Piękny, mało popularny gekon. Ze względu na swój wygląd, można by go nazwać gekonem płaczącym Nowej Kaledonii. Posiada wszystkie cechy gekonów Nowej Kaledonii (gekon orzęsiony, gargulcowy, omszały, itp.).

Gekon gargulcowy nazywany również uszatym. Nazywany jest tak ze względu na swój wygląd, który przypomina kamienne posągi na zabytkowych pałacach. Jest terytorialny. 

Obszerny opis gatunkowy.