Mały stepowy gekon, przyjaźnie nastawiony. Potrafi przyzwyczaić się do obecności człowieka. Ma piękne ubarwienie niczym żmija oraz piękne oczy. Choć potrafi wspinać się po płaskich powierzchniach woli spędzać czas na ziemi. W ogonie gromadzi zapasy żywności.
Mały popularny gekon, żyje w stadach (zalecane MINIMUM 3 osobniki). W niewoli występują głównie samice, gdyż gekon ten rozmnaża się poprzez partenogenezę. Występuję w różnych odmianach uwarunkowanym występowaniem. Głównie występuje w Azji południowo-wschodniej ale można go również zaobserwować na wyspach bliżej Ameryk np. Haiti. Podczas kłótni między osobnikami wydają dźwięki „czik czik”.
Gekon ten nazywany jest również Gekonem złocistym. Jest pięknie ubarwiony w złocisty kolor. Zamieszkuje drzewa w górskich lasach Wietnamu. Potrafią zmieniać swoją barwę w zależności od swojego nastroju lub od pary dnia.
Bardzo małej wielkości gekon, zamieszkujący wyspy Afrykańskie. W zależności od występowania różnią się ubarwieniem. Mają szpiczastą głowę oraz długi ogon. Są łatwe w hodowli natomiast ciężko się je rozmnaża w hodowli.
Piękny, mało popularny gekon. Ze względu na swój wygląd, można by go nazwać gekonem płaczącym Nowej Kaledonii. Posiada wszystkie cechy gekonów Nowej Kaledonii (gekon orzęsiony, gargulcowy, omszały, itp.).
Gekon o niezwykłej budowie ciała oraz niezwykłych łuskach. Jego łuski przypominają łuski ryb. W wolnych tłumaczeniu z angielskiego można nazwać się Gekon rybiołuski. Mają dobrze zbudowane krótkie nogi i grubsze ogony. Żywą się owadami ale również papkami owocowymi. Są terytorialne i nie można trzymać dwóch samców w jednym terrarium. Można dać calcium w misce aby sobie same zlizywały. Wystraszone potrafią odrzucać swoje łuski oraz ogon. Ich łuski połyskują kolorami tęczy.
Duży gekon o ciekawym ubarwieniu. W zależności od występowania wyróżniane są trzy kolory, brązowy, oliwkowy, jasno brązowy. Posiada charakterystyczny pasek wzdłuż ciała. Głowa masywna, ewidentnie oddzielona od smukłego ciała. Nie jest bardzo płochliwy ale nie przepada za mocnym światłem.
Anolis to mała niewielka jaszczurka, która jest bardzo szybka. Występują na wyspie Kuba. Często widywany na skalistych terenach.
Piękny, mało popularny gekon. Ze względu na swój wygląd, można by go nazwać gekonem płaczącym Nowej Kaledonii. Posiada wszystkie cechy gekonów Nowej Kaledonii (gekon orzęsiony, gargulcowy, omszały, itp.).
Gekon gargulcowy nazywany również uszatym. Nazywany jest tak ze względu na swój wygląd, który przypomina kamienne posągi na zabytkowych pałacach. Jest terytorialny.