Psalmopoeus reduncus L2

Ptasznik pomarańczowokolanowy. Kiedyś nazywana Brachypelma smithi. Naziemny gatunek ptaszniki, posiada włoski parzące. Jeden z najbardziej rozpoznawalnych i najczęściej hodowanych ptaszników. 

Potocznie zwany ptasznikiem czerwononogim, jest bardzo pięknie ubarwiony, ma słaby jad oraz wyczesuje włoski parzące z odwłoku. Polecany dla początkujących, posiada dokument Cites.

Ptasznik naziemny. Ciekawie ubarwiony, na odnóżach ma białe paski natomiast karapaks ma szary. Samice rosną większe i masywniejsze. Kiedy jest niezadowolony potrafi być agresywniejszy. Popularny ptasznik w hodowli.  

Ptasznik naziemny. Ciekawie ubarwiony, na odnóżach ma białe paski natomiast karapaks ma szary. Samice rosną większe i masywniejsze. Kiedy jest niezadowolony potrafi być agresywniejszy. Popularny ptasznik w hodowli.  

Ptasznik wielobarwny kiedyś Avicularia versicolor. Pięknie ubarwiony ptasznik nadrzewny. Ptasznik często wybierany jako pierwszy nadrzewny. Potrafi skakać. Nazwę zawdzięcza swojemu ubarwieniu.

Szara barwa, pokryta brązowo-czarnymi cętkami. Posiada „róg” na karapaksie. Bardzo agresywne. Nie wyczesuje włosków. Mocno jadowity. Tworzy tunele w podłożu.

Ptasznik nie przejawiający agresji i posiadający słaby jad, lecz jest również bardzo szybki. Rzadko spotykany w hodowlach. Nie jest temperamentny, natomiast potrafi sprawić trudność w hodowli. 

Posiada „róg” na karapaksie. Bardzo agresywne. Nie wyczesuje włosków. Mocno jadowity. Tworzy tunele w podłożu.