Tarentola parvicarinata

Duży gekon o ciekawym ubarwieniu. W zależności od występowania wyróżniane są trzy kolory, brązowy, oliwkowy, jasno brązowy. Posiada charakterystyczny pasek wzdłuż ciała. Głowa masywna, ewidentnie oddzielona od smukłego ciała. Nie jest bardzo płochliwy ale nie przepada za mocnym światłem. 

Anolis cristatellus to mała jaszczurka, która jest bardzo szybka. Potrafi zmieniać kolory w zależności od temperatury, nastroju oraz pory dnia. Występują w latach tropikalnych wysp Karaibów. Samce są większe. Samice są mniejsze. Na ogonie mają charakterystyczny grzebień. Potrafi być dość agresywny i dobrze zbudowany pomimo swojej niewielkiej wielkości. 

Gekon ten nazywany jest również Gekonem złocistym. Jest pięknie ubarwiony w złocisty kolor. Zamieszkuje drzewa w górskich lasach Wietnamu. Potrafią zmieniać swoją barwę w zależności od swojego nastroju lub od pary dnia. 

Popularny gekon, posiada charakterystyczne rzęsy nad oczami. Łatwo przyzwyczaja się do człowieka. Występują w różnych odmianach barwnych. Potrafią wspinać się po płaskich powierzchniach. Wystraszone mogą utracić ogon, który już nie odrasta. 

Obszerny opis gatunkowy.

Gekon gargulcowy nazywany również uszatym. Nazywany jest tak ze względu na swój wygląd, który przypomina kamienne posągi na zabytkowych pałacach. Jest terytorialny. 

Obszerny opis gatunkowy.

Anolis to mała niewielka jaszczurka, która jest bardzo szybka. Występują na wyspie Kuba. Często widywany na skalistych terenach.

Gekon o niewielkich rozmiarach. Występuję w Afryce. Zamieszkuje siedliska synantropijne czyli zamieszkiwane przez człowieka. Często można go spotkać w  nocy domu, gdzie zjada owady wabione światłem. Idealny gekon na rozpoczęcie przygody z jaszczurkami. 

Piękny, mało popularny gekon. Ze względu na swój wygląd, można by go nazwać gekonem płaczącym Nowej Kaledonii. Posiada wszystkie cechy gekonów Nowej Kaledonii (gekon orzęsiony, gargulcowy, omszały, itp.).